W krainie figur geometrycznych

Uczniowie klasy II „d” wraz z wychowawczynią zaprosili rodziców na zajęcia otwarte. I choć odbyły się one 1 kwietnia 2016 roku, nie był to żart związany ze świętowaniem prima aprilis. Wręcz przeciwnie, rodzicom przyznano przywilej żartowania, który od rana przysługiwał dzieciom i był przez nie sprytnie i kulturalnie wykorzystywany. Jeden z rodziców wszedł w rolę nauczyciela. Miał on poprowadzić fragment zajęć i zapisać temat używając … białej plasteliny. Rezultat – zdziwienie, zaskoczenie, wszechogarniająca radość i niewidoczny dla oczu zapis. Po takim humorystycznym początku uczniowie przenieśli się do świata z wyobraźni za sprawą tekstu Danuty Wawiłow „Trójkątna bajka”. Tu także nic nie było zwyczajne: skała, pałac, tron, korona, wieża, rycerze to podstawowe elementy świata trójkątów. W nieoczekiwany sposób, w samym środku bajki, ku zaskoczeniu dzieci, trójkąty przekształcają się w koła. I znów – zdziwienie, zaskoczenie, poszukiwanie logiki i odkrywanie porządku panującego w bajkowym świecie.

Konstruowanie przedmiotów i postaci jako barwnych, figuralnych kompozycji płaskich to jedno z zadań podjętych przez drugoklasistów na bazie tekstu literackiego. Ilu uczniów – tyle pomysłów! Wyobraźnia dziecięca nie ma granic, a jej rozwijanie skutkuje w przyszłości umysłami twórczymi, kreatywnymi, zdolnymi do przeobrażania świata.

Zajęcia na materiale figuralnym to także dobra okazja do doskonalenia sprawności matematycznych: rozpoznawanie i nazywanie kształtów przedmiotów z najbliższego otoczenia, łączenie pasujących do siebie połówek figur geometrycznych, mierzenie długości odcinków, obliczanie obwodu trójkąta czy wyznaczanie średnicy koła.

Warto dodać, że zajęcia otwarte dla rodziców wpisują się w działania podejmowane w szkole na rzecz promowania OCENIANIA KSZTAŁTUJĄCEGO zwanego w skrócie OK. Po półtorarocznym szkoleniu liderów i nauczycieli, konferencjach ogólnopolskich z udziałem nauczycieli różnych szkół, spotkaniach warsztatowych rodzicami, bieżącej współpracy między szkołą i domem, przyszedł czas na to, by pokazać jak uczniowie, w sposób niezwykle naturalny, posługują się takimi metodami oceniania kształtującego jak, np.:

• nacobezu (na co będziemy zwracać uwagę – kryteria oceny pracy sformułowane w języku ucznia);
• informacja zwrotna (wyszczególnienie dobrych elementów pracy ucznia, omówienie tego co wymaga poprawy, dodatkowego zaangażowania ze strony ucznia, udzielenie wskazówek w jaki sposób należy poprawić pracę, ukierunkowanie ucznia w dalszej nauce);
• światła (kolorystyczne oznaczenie stopnia zrozumienia realizowanego zagadnienia).

Zamiast zakończenia:

Kto znajdzie klucz do serca i rozumu dziecka ten otwiera je na nowe, ciekawe, nieznane… dlatego warto szukać i uczyć się od siebie nawzajem!

Serdeczne podziękowania dla wszystkich nauczycieli, uczniów i rodziców zaangażowanych w działania związane z wdrażaniem OK.

Wychowawczynią klasy II „d” jest Pani Renata Stawinoga.